به نام خداوند رحمتگر مهربان
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
|
سوگند به خورشید و تابندگىاش (1)
|
|
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ?1?
|
سوگند به ماه چون پى [خورشید] رود (2)
|
|
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ?2?
|
سوگند به روز چون [زمین را] روشن گرداند (3)
|
|
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ?3?
|
سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (4)
|
|
وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا ?4?
|
سوگند به آسمان و آن کس که آن را برافراشت (5)
|
|
وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا ?5?
|
سوگند به زمین و آن کس که آن را گسترد (6)
|
|
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ?6?
|
سوگند به نفس و آن کس که آن را درست کرد (7)
|
|
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ?7?
|
سپس پلیدکارى و پرهیزگارىاش را به آن الهام کرد (8)
|
|
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ?8?
|
که هر کس آن را پاک گردانید قطعا رستگار شد (9)
|
|
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاهَا ?9?
|
و هر که آلودهاش ساخت قطعا درباخت (10)
|
|
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ?10?
|